Özel Medikar Hastanesi Fizik Tedavi Uzmanı Dr. Tayfun Güngör çocuklukta en yaygın görülen beyin felci konusunda bilgi verdi.
Doğum öncesi, sırası ve bebeğin 6 yaşa kadar olan yaşamında, beyin/beyinciğin bir bölümünün hasar alması sonucu meydana geldiğini belirten Fizik Tedavi Uzmanı Dr. Tayfun Güngör” Beyin felci, çocuklukta en yaygın görülen, duruşu ve hareketleri etkileyen bir fiziksel engellilik durumudur. Vücut hareketlerini ve kas koordinasyonunu kalıcı şekilde etkiler, fakat zaman içinde kötüleşmez. Doğum öncesi, sırası ve bebeğin 6 yaşa kadar olan yaşamında, beyin/beyinciğin bir bölümünün hasar alması sonucu meydana gelir. Hareketi sağlayan alanların komşu alanlarında sorun oluşmuşsa, o sorunun bulunduğu alan ilgili işlevlerde de aksamalar olabilir.
Görme problemleri, öğrenme sorunları, dikkat ve algılama problemleri, konuşma ve duygu bozuklukları, davranış farklılıkları, sosyal ilişkilerde sorunlar, iç organların çalışmaları ve bağışıklık sisteminin çalışmalarında aksamalar gibi sorunlar eşlik edebilir.
4.aydan küçük bir süt çocuğunda tanıyı koymak her zaman kolay değildir ve nörolojik muayenede sonuç normal olabilir. Kesin tanıyı koymak 4 – 12 ay arasında kolaydır. Bebeklik döneminde sürekli ağlama, huzursuzluk, zayıf emme, başı tutamama, ısrarlı ve sürekli kusma, çevreden gelen uyarılara cevap vermeme, önceleri kollar ve bacaklarda gevşeklik ve sonraları kasılmalar, vücudun ve kol ve bacakların asimetrik duruşları gibi faktörler yolunda gitmeyen bir şeylerin olduğuna işarettir.
İlerleyen dönemlerde dönememe, sürünememe, oturamama, vücut ve uzuvlarda asimetrik duruşlar, görme – işitme – konuşma – davranış bozuklukları, salya kontrolü problemleri gibi durumlar varsa bu bulgular bebekte gelişim geriliğine işarettir ve hekim kontrolü gerektirir. Beyin hasarına ait bu bulgular doğuştan itibaren var olmasına rağmen serebral palsi tanısı bebek gerekli aşamaları yapamayınca ve hareket bozuklukları gösterince konur.
Serebral palsinin tamamen iyileştirilmesi mümkün değildir, fakat tedavi genellikle çocuğun becerilerini geliştirir. Yetersizlikleri doğru şekilde tedavi edildiği takdirde, pek çok çocuk normale yakın bir yetişkin yaşamı sürebilir.
Tedavi muhakkak konusunda uzman bir ekiple devam ettirilmelidir. Ekipte çocuk doktoru, çocuk nöroloğu, fizik tedavi uzmanı ,fizyoterapist, ortopedi uzmanı, özel eğitim öğretmeni, konuşma terapisti, psikolog olmalıdır. Eğitim ve rehabilitasyonda amaç, çocuğun günlük yaşam kalitesini arttırmak ve sosyal hayata katılmasını sağlamaktır.
Genel olarak, tedavi ne kadar erken başlarsa çocukların gelişimsel yetersizliklerinin üstesinden gelme şansları ya da onları zorlayan görevlerin altından kalkmak için yeni yollar öğrenme şansları o kadar yüksek olur. Bu yüzden çocuğun erken gelişme döneminde aileye çok iş düşmektedir.
Çocuklarıyla evlerinde olabildiğince vakit geçirmeliler, çocuk normale yakın gelişme sergilediği fizik tedavi uzmanı ve çocuk nöroloğunca söylenene kadar fizik tedavilerine devam etmelidirler. Çocuklar erken gelişme döneminde olabildiğince yoğun fizik tedavi almalıdırlar.
Ailelerde kollar ve bacaklarda kasılmaları ve şekil bozukluğunu engelleyici, yürüme, oturma, emekleme, dönme gibi aktiviteleri geliştirici egzersizleri evde aralıksız olarak yapmalıdır. Yine fizik tedavi uzmanı tarafından verilen cihazlar olabildiğince evde de söylenen şekilde kullanılmalıdır. Kasılmaların ve şekil bozukluklarının tedavisi için ortopedi uzmanlarının da aralıklı kontrolü aksatılmamalıdır.”dedi.
